09 december 2009

Bij vierendertig jaar onafhankelijkheid Suriname

Suriname viert haar vier en dertigste onafhankelijkheidsdag op een moment waarop het voor de meesten van ons goed duidelijk is geworden dat de 21ste eeuw grote veranderingen zal brengen, met veel onduidelijkheid en onzekerheid voor alle volkeren op aarde, maar in grotere mate voor ontwikkelingslanden en zeker ook voor onze eigen jonge natie.

De voor het leven fundamentele zaken als het klimaat, de beschikbaarheid van onze grond, water, energie en de productiemogelijkheden voor voedsel, zijn onzeker geworden, maar ook de machtsverhoudingen in de wereld zijn aan het verschuiven en de wereldeconomie wankelt op zijn grondvesten. Dit is het milieu waarin Suriname zich in de komende decennia zal moeten handhaven en verder ontwikkelen tot een samenleving waarin welzijn en welvaart duurzaam heerst. Dit is de opdracht waar we met zijn allen voor staan.

We moeten daarom op deze verjaardag van onze republiek goed beseffen dat we niet kunnen blijven voortsukkelen op een pad dat voornamelijk wordt gedikteerd door historische omstandigheden en internationale belangen die niet de onze zijn.

We zullen actief de veranderingsprocessen moeten inzetten die ons in staat zullen stellen de uitdagingen het hoofd te bieden en de ontwikkeling naar een welvarende welzijnssamenleving succesvol te volbrengen. In de negentiende eeuw kwamen we uit lijfelijke slavernij, in de twintigste eeuw kregen we als natie op het moment van de onafhankelijkheid, administratief de vrijheid. We zullen nu moeten werken om in de eenentwintigste eeuw daadwerkelijk vrij te worden. Dan zullen we zelfstandig kunnen beslissen over de aanwending van onze natuurlijke rijkdommen en onze relaties met andere landen, voor onszelf kunnen zorgen en in de wereld een voorhoede rol vervullen op die gebieden waar we sterk zijn en een voorbeeldfunctie kunnen vervullen. Tussen de vrijheid van 1863 en 1975 lagen meer dan honderd jaar. Laten we er samen voor zorgen dat de volgende stap, naar werkelijke vrijheid en duurzaam welzijn voor allen in Suriname , geen honderd jaar duurt. Wanneer we enthousiast al ons vermogen als volk inzetten, zullen we zonder twijfel succes hebben.

Nu op de vierendertigste verjaardag van de Republiek moeten we waarmaken dat we geen koninkrijk meer zijn en ons heilig voornemen dat we nooit meer iemand, van binnen of buiten onze samenleving, de kans zullen geven om Suriname als wingewest te gebruiken. Alles wat Suriname ons biedt is het onvervreemdbaar bezit van het gehele volk en zal ten volle moeten worden ingezet om ons volk weerbaar te maken en ons aller welzijn te vergroten. Zelfrespect en vertrouwen in eigen kunnen zijn daarbij onze belangrijkste hulpbronnen.

Laten we ons feest vieren in het besef dat we hier samengebracht zijn op een van de mooiste en beste plekken op aarde, die alles schenkt wat we nodig hebben om voor onszelf een goede samenleving te bouwen en voor de wereld een voorbeeld te zijn. Wij moeten het waarmaken

Gefeliciteerd Suriname met 34 jaar onafhankelijkheid, op weg naar werkelijke vrijheid!

Sranan sa wini

Jennifer Simons

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Geachte mevrouw Simons. U schrijft:
"maar ook de machtsverhoudingen in de wereld zijn aan het verschuiven en de wereldeconomie wankelt op zijn grondvesten."

Ik vraag me af hoe u tot die conclusie komt dat machtsverhoudingen in de wereld aan het veschuiven zijn? Ik denk dat dat helemaal niet het geval is. De USA is nog steeds het machtigeste land. China, India, het Midden-oosten ontwikkelen zich wel maar deze zijn kwa kennis nog lang niet in staat de macht in de wereld te claimen.

Gaarne lees ik uw antwoord.

Jennifer Simons zei

Het gaat niet zozeer over 'claimen' van de macht, maar over verschuivingen die al zijn begonnen en die veel te maken zullen hebben met economische en sociale bewegingen die al te zien zijn.

Hoewel de VS militair op dit moment nog steeds het machtigste land zijn, kan die macht uiteindelijk geen stand houden zonder de daarvoor noodzakelijke gezonde economische onafhankelijkheid en onafhankelijkheid op het gebied van energie.

We weten niet hoe en in welk tempo de zaken precies zullen verschuiven, maar als we de ontwikkelingen in Zuid Amerika en elders volgen, weten dat de Amerikaanse economie zeer afhankelijk is geworden van anderen zoals China, de VS haar militaire macht is vastgezet in het gebied dat haar energie moet leveren, dan zien we de tekenen die verschuiving voorspellen. De verschuiving gaat waarschijnlijk in de richting van een meerpolige wereld, maar we zullen dat verder moeten afwachten.
We mogen echter niet verwachten dat deze eeuw gewoon de voortzetting of herhaling wordt van de vorige. Daarvoor wijzen teveel zaken in de richting van verandering.

Anoniem zei

geachte mevr Simons,
ik heb "mixed feelings" bij de NDP.
ik vroeg me af hoe u hierover denkt.
aan de ene kant is de NDP:
- een duidelijke moderne partij die niet op etniciteit is gestoeld. een partij van deze tijd
- heeft het een van de meest charismatische voorzitters
- veel aanhang onder jongeren
- een groot aantal intellectuelen onder de aanhang etc etc
maar de andere kant is:
- dat dezelfde charismatische voorzitter ook een duidelijk verleden heeft zoals bij iederen bekend
- dat er nog teveel "profiteurs" uit de militaire jaren bij de partij zitten, dit soort mensen heeft sterk bijgedragen aan de "slechte naam bij verschillende lagen van de bevolking" van de voorzitter
- dat de structuren met uitzondering van enige mensen ,zoals uzelf, te weinig gebruik maken of niet op de juiste manier gebruik maken van moderne middelen om te communiceren met hun achterban
dat er te veel mensen, met of een verleden of te weinig bagage, op de belangrijke posities zitten
- dat de ,best wel negatieve houding tegenover o.a. nederland, de partij in het algemeen geen goed doet. ook met een duidelijke zelfstandigheid kun je op gelijkwaardige manier met elkaar samenwerken.
dit zijn een aantal van mijn mixed feelings.
ik denk dat wanneer de NDP een combinatie vind van communicatie met het volk van
1. veel lokatiebezoeken van de voorzitter en zijn bestuur
2. de "oude" manier van massameetings organiseren
3. nieuwe manieren van communicatie ( zie obama)
4. de kunst van geen politiek voeren is juist politiek voeren gaat uitwerken en uitvoeren
5. niet meer hameren op het verleden maar richten op de toekomst
de partij de regerende partij zal worden
het kan zijn dat bovenstaande tekst op sommige punten niet aansluit, mijn excuses hiervoor.